تجمع مقابل دفتر سازمان ملل در تهران،حرکتی که ماههاست از آن غافلیم
***
در ماههای پس از انتخابات ، جنبش سبز همواره تلاش کرده تا با آمدن به خیابان ، فریاد اعتراض خود را به گوش مجامع بین المللی و کشور های دیگر برساند . لازمه این امر،حضور خبرنگاران خارجی در اینگونه تجمع ها بوده است. ولی حاکمیت عملا" با جلوگیری از تشکیل یک تجمع مرکزی و از هم پاشیدن هسته مرکزی تجمع، مانع از تشکیل یک جمعیت چند میلیون نفری در یک محل خاص که بتواند نشانی از کمیت طرفداران جنبش باشد شده است.
بنظر میرسد در شرایط فعلی،جهان با این مسأله روبرو شده است که طرفداران جنبش سبز در کمیت چه درصدی را تشکیل میدهند تا بداند سیاست خارجی خود را در قبال ایران چگونه تنظیم کند.این سردرگمی جهان نیز بی دلیل نیست.یک روز 2-3 میلیون نفر و یک روز تجمعات پراکنده 300-400 نفری که در فیلمهای گرفته شده توسط افراد عادی نمایش داده میشود،هر تحلیلگری را به اشتباه خواهد انداخت.
جنبش با توجه به معذوریتهای رهبرانش چندی است مجبور به بازی در زمین حریف شده و سعی کرده از روزهای رژیم برای اعلام اعتراض به همان رژیم استفاده کند که این خود اگرچه با جانفشانی از سوی مردم موفقیت هایی بدست داده است،اما از سوی دیگر باعث شده است که حاکمیت به جمعیت دزدی و تظاهرات دزدی دست بزند و در مجامع بین المللی این جمعیت را طرفدار اصل نظام یا دولت احمدینژاد معرفی کند.
وقت آن است که جنبش سبز از اعمال انفعالی دست بردارد و فصل نوینی از فعالیتهای خود را رقم بزند.زمان ، زمان خلق روزهایی با شناسنامه سبز است.وقت آن است که ما روزهایی را برای جنبش سبز خلق کنیم تا دیگر کسی نتواند انبوه جمعیت ما را مصادره به مطلوب نماید.
چهارشنبه سوری سبز،سیزده بدر سبز و حرکاتی از این قبیل همان حرکات پراکنده ایست که حاکمیت از آن بنام حرکتهای جمعی 200 – 300 نفره یاد میکند و اعلام میدارد که این جمعیتها در مقابل 50 میلیون طرفدار مورد ادعایش هیچ است!!!!!. یا اعلام میکند که این مراسم هیچ نام یا شناسنامه اعتراضی ندارد و صرفا" یک حرکت مثلا" سنتی و ایرانیست و لزوما" مردمی که در آن فعالند مخالف ما نیستند.
بهترین راهکار، بهترین محل، و بهترین تجمع بنظر حقیر یک تجمع شناسنامه دار در محلی است که دروازه انعکاس صدای ما به کسانیست که ماههاست از مردم واقعی ایران به دور نگه داشته شده اند.
ماههاست که فعالین حقوق بشر از جمله شیر زن ایران ، شیرین عبادی از دبیر کل سازمان ملل میخواهد به ایران سفر کند .در مقابل حاکمیت اعلام میدارد اوضاع در ایران عادیست و معترضین جمعی اندک و حد اکثر چند هزار نفرند
***
امروز وقت آن است که تجمع خود را در یک روز در مقابل سازمان ملل برگزار کنیم
امروز وقت آن است که تجمع خود را در یک روز در مقابل سازمان ملل برگزار کنیم
***
تجمع مقابل دفتر سازمان ملل،یک تجمع ساده نخواهد بود.بلکه اعلام بیعدالتی و نامشروع بودن نظام و استمداد و تظلم خواهی از مراجع بین المللی است.این تجمع مشروعیت دستگاه قضایی، دولت، و خصوصا" رهبری را به چالش خواهد کشید.
در این تجمع میتوانیم این خواسته ساده را مطرح کنیم:
الف- از دبیر کل سازمان ملل و یک هیأت همراه ایشان بخواهیم که به ایران سفر کند
ب- تقاضای مجوز راهپیمایی در زمان حضور دبیر کل سازمان ملل در تهران را از وزارت کشور با ارائه یک رونوشت برای دبیر کل سازمان ملل میکنیم . در این صورت،بهترین زمان برای تظاهرات را خواهیم داشت
ج-در این راهپیمایی،با سکوت و بدست گرفتن پلاکاردهایی با مفهوم تظلم خواهی از جهان یا نامشروع بودن دولت عملا" به جهان نشان میدهیم که احمدی نژاد رییس جمهور ما نیست ، انتخابات آزاد میخواهیم ، دستگاه قضایی آلوده و خود فروخته است و کارایی ندارد و احکام آن مورد قبول ما نیست و ....
د-این اقدام حاکمیت را در برابر یک بازی باخت-باخت-باخت-باخت-باخت!!! قرار میدهد.یعنی
:
الف:اگر از حضور ایشان و هیأت همراه جلوگیری کند، یا با درخواست برگزاری تجمع مخالفت کند،( یا هردو مورد،)عملا" اعلام کرده که در ایران حقوق بشر را نقض میکند و این اقدامات خود را از دید جهان پنهان میکند و از به آزمون گذاشتن مشروعیت خود نیز در هراس است.
ب: اگر ایشان به تهران بیاید و جنبش ، همزمان یک حرکت اعتراضی بشکل تظاهرات را برنامه ریزی و اجرا کند، حاکمیت مجبور است در برابر دیدگان شخص ایشان و هیأت همراهشان به سرکوبی جمعیت مردمی دست بزند که خود این باخت اصلی و ضربه نهایی به رژیم خواهد بود.چرا که:
ب1- صدای ما را همه جهان می شنود
ب2- به جهان اعلام می کنیم که این رژیم خون مردم بی سلاح و مظلوم را بر زمین میریزد
ب3- دستگاه قضایی این رژیم را ظالم و بی کفایت اعلام می کنیم
ب4- به جهان اعلام می کنیم که این نظام را لایق و صالح دررسیدگی به تظلم خواهی مادران عزادار،معترضین به انتخابات و زنان مدعی حقوق برابر و ...نمیدانیم
ب5- 9 ماه از این رژیم تقاضای رسیدگی به جنایات پس از انتخابات را داشتیم و اینک کل این نظام را در یک سوی این معادله و ملت را در سوی دیگر میدانیم و تقاضای رسیدگی از سوی مراجع بالاتر به کل عملکرد نظام را داریم
No comments:
Post a Comment